«Θα μείνεις αθάνατος χάρη σε όλους που σε θαυμάζουν και σε αγαπούν, δεν θα ξεχνάω να σου κλείνω το μάτι»
Συγκινεί η ανάρτηση της εγγονής του Νίκου Ξανθόπουλου, Ελένης Ξανθοπούλου. Αναφερόμενη στον παππού της που πέθανε σε ηλικία 89 ετών της μιλάει για έναν άνθρωπο διακριτικό και μοναχικό. Θυμάται τις στιγμές που πέρασε μαζί του και τα μάτια του που «έλαμπαν σαν αστέρια».
«Ήταν για εμάς παράδειγμα αξιοπρέπειας και ηθικής. Η παρουσία του αισθητή ακόμα και μέσα από την ησυχία του» γράφει στην ανάρτησή της στο Instagram, τονίζοντας πόσο πολύ θα της λείψει.
Η ανάρτηση
Ο παππούς ο Νίκος, ο παππούλης μου, δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που ξέρετε εσείς. Ο παππούς μου ήταν πολύ απλά παρόν. Διακριτικός, ήσυχος, και ίσως λίγο μοναχικός. Απλώς ήταν πάντα εκεί.
Έκανε πάντα το δικό του, ήσυχος, ενώ εγώ όλο μιλούσα. Στην πολυθρόνα του, πάντοτε με το iPad στο χέρι έκανε προσχέδια για τις επόμενες αναρτήσεις του στο Facebook. Πόση χαρά του έδινε η επαφή με τον κόσμο! Ήταν γι’αυτόν μια ζεστή παρεΐτσα. Πήγαινα και καθόμουν απέναντί του και του έλεγα διαφορά. Εκείνος απλά με κοιτούσε.
Όταν πια έβαζα γλώσσα μέσα, επέστρεφα το βλέμμα του: καμία λέξη. Του έκλεινα το μάτι κι εκείνος μου χαμογελούσε. Το χαμόγελό του αρκετά σπάνιο φαινόμενο. Έλαμπαν τα μάτια του σαν αστέρια. Ήταν για εμάς παράδειγμα αξιοπρέπειας και ηθικής. Η παρουσία του αισθητή ακόμα και μέσα από την ησυχία του.
Όπως είπα στην αρχή, τον παππούλη μου δεν τον ξέρετε όπως τον ξέρω εγώ. Εσείς τον γνωρίζετε αλλιώς -ίσως και να τον ξέρετε καλύτερα από εμένα. Παρόλ’ αυτά τον καταλάβαινα και εκείνος καταλάβαινε εμένα.
Θα μου λείψεις παππούλη μου. Έχω τόσα ακόμα παράπονα να μοιραστώ μαζί σου για τις σπουδές μου. Τόσα να σου πω για το γύρισμα της ταινίας μου. Λαχταρώ να σε ακούσω να μου λες ότι βγαίνω πολύ και ότι θά’πρεπε να διαβάζω περισσότερο.
Θα λείψεις σε όλους μας πολύ! Στην οικογένεια, στους φίλους, και στους θαυμαστές. Ποτέ δεν μπορούσα να ποσοτικοποιήσω τον αριθμό των ανθρώπων που σε λάτρευαν μέχρι σήμερα. Θα μείνεις «αθάνατος» χάρη σε όλους που σε θαυμάζουν και σε αγαπούν. Ξέρω πως θα μας βλέπεις όλους από ψηλά. Και δεν θα ξεχνάω να σου κλείνω το μάτι.
