Η συγκλονιστική εξομολόγηση της 92χρονης που γλίτωσε από το κολαστήριο του Άουσβιτς

Η συγκλονιστική εξομολόγηση της 92χρονης που γλίτωσε από το κολαστήριο του Άουσβιτς

Πώς κατάφερε να γλιτώσει

Μια 92χρονη Ελληνίδα θυμάται τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε στο Άουσβιτς. Η κα Νάκη Ματαθία – Μπένα  την περασμένη Κυριακή βρέθηκε στα Αποκαλυπτήρια του Μνημείου του Ολοκαυτώματος των 139 Εβραίων από τα Τρίκαλα.

Εκεί μίλησε στην κάμερα του trikalaola.gr για το πως κατάφερε να γυρίσει πίσω ζωντανή παρά τις κακουχίες που πέρασε.

Η κα Νάκη συνελήφθη από τους Ναζί στις 24 Μαρτίου του 1944 μαζί με τους 139 Εβραίους των Τρικάλων αποχωρίζοντάς την από την πενταμελή οικογένειά της και μετά από δύο βδομάδες έφτασαν μέχρι το κολαστήριο του στρατοπέδου του Άουσβιτς.

«Οι Γερμανοί πήραν εμένα και την οικογένεια μου, πέντε άτομα. Είχα δυο αδελφές κι εγώ, τρία παιδιά και οι γονείς μου. Ο μπαμπάς μου είχε βγάλει ελληνική ταυτότητα και δεν πιάστηκε ευτυχώς αλλά εμάς μας έπιασαν 24 Μαρτίου του 44 μας περικύκλωσαν και είχαν απαγορεύσει την κυκλοφορία μετά τις οκτώ οπότε δεν μπορούσαμε να φύγουμε. Δεν είχαμε δηλωθεί γιατί είμασταν στα χωριά και κατεβήκαμε επειδή ο μπαμπάς μου ήταν άρρωστος και μας έπιασαν. Μας οδήγησαν στη Λάρισα. Έφεραν πολλά άτομα. Εδώ μείναμε δέκα μέρες. Μας έβαλαν στα βαγόνια σαν τα ζώα, ήρθε ο Ερυθρός Σταυρός μας έδωσε μερικά τρόφιμα και μας έβαλαν μέσα σαν τα ζώα. Εκεί κάναμε την ανάγκη μας, άλλοι πέθαναν. Μετά από 13 μέρες φτάσαμε. Εκεί μας κατέβασαν από τα βαγόνια και μας χωρίσαν. Αυτοί που ήταν ηλικιωμένοι μπήκαν σε λεωφορεία και μας έλεγαν θα ανταμώσουμε πάλι.

Μας πήγαν στο λουτρό εκεί μας έβγαλαν όλα τα ρούχα, μας έβαλαν το νούμερο, μας έδωσαν κάτι παλιόρουχα και μας οδήγησαν στα καταλύματα όπου μέναμε. Εκεί μείναμε 40 μέρες και κάναμε διάφορες εργασίες. Δυστυχώς η μια αδελφή μου αρρώστησε και πέθανε. Ακόμη και στη δουλειά πηγαίναμε με βήμα, με ρυθμό.

Μας άλλαζαν συνέχεια στρατόπεδα. Στο τελευταίο στρατόπεδο που πήγαμε ήταν μέσα σε πόλη. Εκεί μέναμε μερικές μέρες. Μας πήραν, περπατούσαμε τρεις εβδομάδες με βηματισμό. Όσες ήταν τολμηρές έφευγαν. Όταν φτάσαμε σε ένα χωριό είχαμε μείνει μόνο πέντε Ελληνίδες. Μας χώρισαν και μας είπαν στο σπίτι σας και δεν ξέραμε που να πάμε. Όταν γύρισα στην Αθήνα βρήκα ξανά τον μπαμπά μου αλλά πέθανε κι αυτός σε ένα χρόνο από την στεναχώρια του», τόνισε συγκινημένη.