Από εδώ πέρασαν μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης και ο Δελμούζος
Επιβλητικό και υπέροχο. Σε υψόμετρο310 μέτρων, στην κορυφογραμμή του Νότιου Πήλιου, εδώ όπου η θέα προς τον Παγασητικό κόλπο δεν διακόπτεται από τίτοτα, βρίσκεται το αρχοντοχώρι του Νοτίου Πηλίου, Λαύκος. Η πρόσβαση του γίνεται από το χωριό Μετόχι ή παραλιακά από το χωριό της Μηλίνας.
Η απόσταση του από την πόλη του Βόλου είναι 54χμ.
Στον ιστότοπο του χωριού, διαβάζουμε πως πρόκειται για ένα ιδιαίτερο χωριό, με εντυπωσιακή μεγάλη πλατεία, πετρόκτιστες βρύσες και πλακόστρωτα καλντερίμια μέσα από τα οποία ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύψει γνήσια πηλιορείτικα αρχόντικα. «Περπατώντας στις ανθισμένες γειτονιές του Λαύκου, οι όμορφες μυρωδιές από τις αυλές των σπιτιών και των βοτάνων που ευδοκιμούν σε κάθε γωνιά του Λαύκου και όλου του Πήλιου, είναι η πιο όμορφη ανάμνηση που παίρνει μαζί του ο επισκέπτης», αναφέρουν και σημειώνουν ότι ο Λαύκος αποτελεί προορισμό για όλες τους μήνες του χρόνου, καθώς η φιλοξενία και τα παραδοσιακά καταλύματα του χωριού συντελούν στην ευχάριστη διαμονή των επισκεπτών
Επτά γενιές για τον παλαιότερο καφενέ της Ελλάδας
Εδώ, στον μαγευτικό αυτό τόπο, υπάρχει και ένα καφενείο που περηφανεύεται πως είναι ένα από τα παλαιότερα της Ελλάδος. Όχι άδικα, αν αναλογιστούμε πως άνοιξε το έτος 1785 και από τότε λειτουργεί αδιάκοπα. Επτά γενιές έχουν περάσει από το καφενείο αυτό, της οικογενείας Φορλίδα.
«Τα παλιά χρόνια λειτουργούσε στον πάνω όροφο του καφενείου, χάνι. Σε αυτό είχαν διαμείνει μεγάλες προσωπικότητες της ιστορίας, όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης και ο Δελμούζος. Σήμερα το χάνι δεν λειτουργεί πια, ο κύριος Μανώλης όμως συνεχίζει να σερβίρει καθημερινά, παραδοσιακό ελληνικό καφέ μέσα σε μια ατμόσφαιρα που έχει διατηρήσει την γοητεία του χθες αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων», γράφει η ηλεκτρονική σελίδα και συμπληρώνει:
«Το καλοκαίρι ο πάντα ευγενικός και χαμογελαστός κύριος Μανώλης σερβίρει καφέ και αναψυκτικό κάτω από τα 9 πλατάνια της πλατείας και τον χειμώνα εντός του καφενείου, γύρω από την ξυλόσομπα, με τις παλιές φωτογραφίες στους τοίχους να μας ταξιδεύουν στο παρελθόν».
