Photo Flickr
Από τις 8 Μαρτίου το αεροπλάνο Boeing 777 της Malaysia Airlines αγνοείται και τα σενάρια που έχουν διατυπωθεί για το τι μπορεί να έγινε εκείνη τη μοιραία νύχτα (τοπική ώρα) είναι πολλά, άλλα πιστευτά και άλλα απίστευτα.
Και αν όπως λέγεται ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, ίσως στην προκειμένη περίπτωση ο διάβολος κρύβεται στις τεχνικές λεπτομέρειες.
Ένας πιλότος με 20 χρόνια εμπειρίας, ο Chris Goodfellow δίνει μια πολύ απλή εξήγηση για το τι μπορεί να συνέβη με το μοιραίο αεροσκάφος.
Όπως λέει, σημεία κλειδιά είναι ότι η νύχτα της 8ης Μαρτίου ήταν μια ζεστή νύχτα και το αεροπλάνο της Malaysia μετέφερε μεγάλο φορτίο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και την εμπειρία του, η εξήγηση βρίσκεται σε ένα πολύ απλό αλλά μοιραίο συμβάν: το βραχυκύκλωμα.
Εξηγεί πως αν λόγω υπερθέρμανσης σημειώθηκε κάποιο βραχυκύκλωμα στο σύστημα του αεροπλάνου, τότε αυτό άρχισε να νεκρώνει και τα συστήματα επικοινωνίας, έτσι εξηγείται το κλείσιμο του ασυρμάτου.
Και γιατί ο πιλότος, Zaharie Ahmad Shah, δεν επέστρεψε στην Κουάλα Λουμπούρ;
Όπως εξηγεί ο Goodfellow οι πιλότοι έχουν πάντα γνώση όλων των κοντινών αεροδρομίων, σε κάθε φάση της πτήσης τους. Αν συνεκτιμήσει κανείς το σημείο που σημειώθηκε η βλάβη (λίγο μετά το τελευταίο σήμα του αεροπλάνου), το πιο κοντινό ασφαλές αεροδρόμιο (δείτε το Google Maps) που θα επέλεγε ο πιλότος για να προσγειώσει το αεροπλάνο είναι το Palau Langkawi, στο οποίο οδηγούσε ένας εναέριος δρόμος 13.000 πόδια μακρυά, στον οποίο δεν υπήρχαν καθόλου εμπόδια ενώ η πτήση θα γινόταν πάνω από το νερό. Το αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ ήταν πιο κοντά (στα 8.000 πόδια), ωστόσο για να επιστρέψει εκεί έπρεπε να περάσει πάνω από κορυφογραμμές.
Έτσι η επιλογή του Palau Langkawi ήταν η πιο ασφαλής και σύμφωνα με τον Goodfellow καλώς την επέλεξε ο πιλότος του Boeing 777. Αυτό εξηγεί και την αριστερή στροφή που φέρεται να έκανε το αεροσκάφος σκόπιμα, παρ' ότι ήταν εκτός πορείας.
Μάλιστα ο Goodfellow καλεί τις αρχές να ψάξουν στη διαδρομή μέχρι το Palau Langkawi, υποστηρίζοντας ότι είναι "χάσιμο χρόνου" να αναζητηθούν τα συντρίμμια του αεροσκάφους οπουδήποτε αλλού.
Εξηγεί επίσης πως αν το βραχυκύκλωμα μετετράπη σε φωτιά είναι πιθανό οι καπνοί να προκάλεσαν λιποθυμία και τελικά ασφυξία σε πλήρωμα και επιβάτες, που προφανώς έχασαν τις αισθήσεις τους.
Αναφορικά με τα σήματα που όπως ανακοινώθηκε κατέγραψαν στρατιωτικά ραντάρ και τις αυξομειώσεις του ύψους, ο Goodfellow εξηγεί πως τα ραντάρ αυτά πιάνουν σήματα από τα αεροσκάφη όταν τα κύματα που εκπέμπουν ανακλώνται πάνω στο σώμα του αεροσκάφους. Άρα οι ενδείξεις για το πού είναι αυτό, είναι κατά προσέγγιση.
Η άποψη του Goodfellow δημοσιεύτηκε στο Google+ και κατόπιν στο wired.com. Σε σχολιασμό της άποψης του από άλλους πιλότους πάντως, διατυπώθηκε το εύλογο ερώτημα - αν όντως σημειώθηκε βραχυκύκλωμα- γιατί δεν εξέπεμψε αμέσως σήμα κινδύνου, όπως ορίζει ρητά ότι πρέπει να γίνεται το πρωτόκολλο ασφαλείας πτήσεων.
