Πότε ήταν “το έτος χωρίς καλοκαίρι”

Το Έτος χωρίς καλοκαίρι (επίσης γνωστό ως το “Έτος της Φτώχειας” και “ το Καλοκαίρι που δεν ήρθε ποτέ”) ήταν το 1816, όταν προκλήθηκαν σοβαρές κλιματικές ανωμαλίες με την θερμοκρασία τους θερινούς μήνες από 0,4 έως 0,7 ° C , με αποτέλεσμα να σημειωθούν σημαντικές ελλείψεις τροφίμων και θάνατοι εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε ολόκληρο την Βόρειο Ημισφαίριο. 

Η αιτία του παράδοξου αυτού φαινομένου ήταν η έκρηξη ενός ηφαιστείου στο όρος Tambora της Ινδονησίας, η οποία όχι μόνο επέσπευσε την έλευση του χειμώνα αλλά συνετέλεσε στην εμφάνιση του ψυχρότερου έτους του 19ου αιώνα, και ενός από τα πιο κρύα στην ιστορία του κόσμου. Η έκρηξη ήταν τέσσερις φορές πιο ισχυρή από εκείνη του Κρακατόα και 52.000 φορές πιο δυνατή από την ατομική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα το 1945! Σκόνη, θειάφι και σύννεφα στάχτης που εισχώρησαν στην ατμόσφαιρα “αποδιοργάνωσαν” τον καιρό και επηρέασαν τις κλιματικές συνθήκες, προκαλώντας παγκόσμια πτώση της θερμοκρασίας για τρία συνεχόμενα έτη.

Στην Άπω Ανατολή 92.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, κυρίως από την πείνα, λόγω της καταστροφής των καλλιεργειών και του θανάτου εκατοντάδων χιλιάδων ζώων.

Στην Ινδία, για παράδειγμα, οι ετήσιοι μουσώνες δεν… έφτασαν ποτέ, οδηγώντας τον κόσμο σε μια μαζική επιδημία χολέρας, επειδή οι άνθρωποι αναγκάζονταν να πίνουν βρόμικο νερό, ενώ για τη διατροφή τους χρησιμοποιούσαν ό,τι έβρισκαν μέσα στα έλη.

Η Ευρώπη επλήγη περισσότερο από τις ΗΠΑ, ενώ η αδυναμία καλλιέργειας λόγω του πολικού συνεχόμενου ψύχους οδήγησε σε πολλές εξεγέρσεις για τα τρόφιμα, κυρίως στη Γαλλία και την Ελβετία.

Τουλάχιστον 200.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από μια ισχυρή επιδημία τύφου, ενώ η σχεδόν ολική καταστροφή της συγκομιδής στη Νέα Αγγλία συνετέλεσε στην πρώτη μαζική μετανάστευση των αγροτών και άλλαξε το μοτίβο της αμερικανικής γεωργίας για πάντα.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το περίεργο αυτό κλιματικό φαινόμενο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες, συγγραφείς και  επιστήμονες. Ειδικότερα τον Ιούλιο του 1816 οι “αδιάκοπες βροχοπτώσεις” ανάγκασαν τη διάσημη συγγραφέα Μαίρη Σέλλεϋ να παραμείνει για αρκετό χρόνο στο σπίτι της, με αποτέλεσμα να γράψει το περίφημο μυθιστόρημα “Φρανκενστάιν”, ενώ στο ίδιο πλαίσιο ο Λόρδος Βύρωνας εμπνεύστηκε το ποίημα “Darkness”.