Δισεκατομμύρια μυρμήγκια έχουν εισβάλλει στην απομονωμένη Νήσο των Χριστουγέννων, στον Ινδικό ωκεανό, και οι παλιοί κυρίαρχοι του νησιού -εκατομμύρια καβούρια- είναι ανίσχυρα.
Τα μυρμήγκια έφτασαν στο νησί πιθανόν κατά τη δεκαετία του 1930, με εμπορεύματα που μεταφέρονταν από τη Μαλαισία ή τη Σιγκαπούρη – πέρασαν όμως 60 χρόνια για να δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα. Τη δεκαετία του 1990 τα μυρμήγκια είχαν δημιουργήσει την πρώτη τους υπερ-αποικία. Μια υπερ-αποικία είναι μια προηγμένη κοινωνική δομή με αναρίθμητες υπόγειες φωλιές που κυβερνιούνται από 300 βασίλισσες. Μία και μόνη υπερ-αποικία μπορεί να φιλοξενεί πολλά δισεκατομμύρια μυρμήγκια.
Ο κόκκινος κάβουρας είναι 10.000 φορές βαρύτερος από το κίτρινο μυρμήγκι. Παρ' όλα αυτά ο γίγαντας είναι σίγουρα χαμένος.
Όταν ο κίτρινος λιλιπούτειος στρατός βαδίζει κατά της "πανοπλίας" του καβουριού, εκατοντάδες μυρμήγκια εκτοξεύουν ταυτόχρονα το φορτίο τους, το μυρμηγκικό οξύ, απευθείας στα μάτια του καβουριού. Ο γίγαντας τυφλώνεται αμέσως, γίνεται απαθής, βγαίνουν αφροί από το στόμα του και υποφέρει πεθαίνοντας αργά αργά.
Ωστόσο, την τελευταία στιγμή τα καβούρια απέκτησαν έναν σημαντικό σύμμαχο – την υπηρεσία του εθνικού πάρκου. Οι εργαζόμενοι εκεί θέλουν να διατηρήσουν την πανίδα του νησιού η οποία είναι μοναδική. Εδώ ζει ο μεγαλύτερος στεριανός κάβουρας του κόσμου, ο κάβουρας Koko. Εδώ ζουν επίσης πολλά άλλα καβούρια ως φυτοφάγα και σαρκοφάγα στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, ενώ ταυτόχρονα λιπαίνουν τη γη και την ανασκαλεύουν μια και σκάβουν αμέτρητες τρύπες για να φτιάξουν τις φωλιές τους.
Όταν οι βροχές των μουσώνων χτυπούν το νησί, 40-60 εκατομμύρια κόκκινα καβούρια μετακινούνται προς τη θάλασσα για να ζευγαρώσουν και να αποθέσουν τα αυγά τους.
