Τσακαλώτος: Η ΕΚΤ, όπως και ο Θεός, λειτουργεί με μυστηριώδη τρόπο

Τσακαλώτος: Η ΕΚΤ, όπως και ο Θεός, λειτουργεί με μυστηριώδη τρόπο

Πώς διαμορφώνονται οι συσχετισμοί δυνάμεων εν όψει Eurogroup και ποιος ο ρόλος του Εμανουέλ Μακρόν

«Είναι απολύτως σαφές ότι το μεγάλο μας ζήτημα είναι να μπορέσουμε να έχουμε πρόσβαση στις αγορές», τόνισε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλώντας σε ξένους ανταποκριτές, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg.

Το να μπει η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι πάντως ένα «δύσκολο ζήτημα», τόνισε ο ίδιος, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «η ΕΚΤ, όπως και ο Θεός, λειτουργεί με μυστηριώδη τρόπο».

Ο υπουργός Οικονομικών άφησε εξάλλου αιχμές κατά των ευρωπαϊκών θεσμών, σχολιάζοντας πως αυτοί «θα έπρεπε να έχουν τη δική τους στρατηγική και τις δικές τους απόψεις, και δε νομίζω πως είναι σωστό γι’ αυτούς να κρύβονται σε απόψεις και αναλύσεις άλλων».

Ο ίδιος πρόσθεσε πως έχει έρθει η ώρα να αποφασίσει το ΔΝΤ αν θα συμμετάσχει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα.

«Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα νόημα στο να μπεις σε ένα πρόγραμμα, αν ο στόχος δεν είναι να φύγεις από το πρόγραμμα. Και η έξοδος από το πρόγραμμα θα έπρεπε να είναι ευθύνη όχι μόνο του οφειλέτη, αλλά και των πιστωτριών χωρών», ανέφερε ακόμα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, προσθέτοντας: «Έχουμε κάνει το δικό μας μερίδιο της συμφωνίας, είναι στο χέρι των πιστωτών και του ΔΝΤ να κάνουν το δικό τους».

Όπως τόνισε χαρακτηριστικά, «δεν υπάρχουν δικαιολογίες για να μην πάρουμε αυτήν τη συνολική συμφωνία που η ελληνική οικονομία τόσο απεγνωσμένα χρειάζεται στις προσπάθειές της να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές και επομένως να μπορέσει να βγει από το πρόγραμμα όπως σχεδιάζεται το καλοκαίρι του 2018».

Εξέφρασε ακόμα την εκτίμηση ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όπως και όλοι οι άλλοι υπουργοί, θέλει μια λύση. «Κανείς δεν θέλει η Ελλάδα να χρεοκοπήσει, περισσότερο από όλους ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Είμαι σίγουρος ότι εργάζεται για μια λύση, παρά τα όσα είπε στο Eurogroup στις 22 Μαΐου», ανέφερε ο κ. Τσακαλώτος.

«Θέλουμε καθαρό διάδρομο»

«Συνεχίζονται οι συζητήσεις. Θέλουμε καθαρό διάδρομο για να μπορούμε να βγούμε στις αγορές», δήλωσε κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών αναφορικά με τις διαβουλεύσεις για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και εν όψει του Eurogroup της 15ης Ιουνίου.

Ερωτηθείς ο ίδιος «πόσο πιθανό είναι να πάρουμε το QE;», απάντησε «θα δούμε», ενώ σε άλλη ερώτηση για το «τι θα γίνει εάν στις 15 Ιουνίου δεν έχουμε αυτήν την καθαρή λύση», ανέφερε: «Ας μην κάνουμε εικασίες. Εμείς στοχεύουμε στην καθαρή λύση».

Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, συζητήσεις για την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ αναμένεται να υπάρξουν και την προσεχή Τετάρτη 31 Μαΐου, στο περιθώριο του συνεδρίου που διοργανώνει ο Economist στη Φρανκφούρτη.

Στο συνέδριο θα είναι ομιλητής ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ενώ -με βάση το πρόγραμμα- θα συμμετέχουν επίσης το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Αλέξης Χαρίτσης, καθώς και οι εκπρόσωποι στα κλιμάκια των θεσμών Ντέκλαν Κοστέλο (από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) και Νικόλα Τζιαμαρόλι (από τον ESM).

Στάση αναμονής από την ΕΚΤ

Μιλώντας σήμερα στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις Βρυξέλλες, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι ανέφερε ότι η ΕΚΤ περιμένει τα μέτρα που θα καταστήσουν βιώσιμο το ελληνικό χρέος μακροπρόθεσμα, εξηγώντας ότι το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ χρειάζεται τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, προκειμένου να το αξιολογήσει με πλήρη ανεξαρτησία.

Ο ίδιος πρόσθεσε πως αναμένει μία πλήρη συμφωνία για τα μέτρα, τα οποία θα καταστήσουν το χρέος της Ελλάδας μακροπρόθεσμα βιώσιμο, καθώς, όπως είπε, στο τελευταίο Eurogroup δεν υπήρξε σαφής ορισμός των μέτρων για το χρέος.

Εξάλλου, απαντώντας σε ερώτηση του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Νότη Μαριά, ο κ. Ντράγκι σημείωσε ότι «εάν και όταν» επεκταθεί το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) και στην Ελλάδα θα υπάρχει επιλεξιμότητα των ελληνικών επιχειρήσεων μέσα στο πρόγραμμα αγοράς εταιρικών ομολόγων, εφόσον αυτές πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας, όπως αυτά έχουν οριστεί από το πρόγραμμα.

Οι συσχετισμοί δυνάμεων εν όψει Eurogroup και ο ρόλος του Μακρόν

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ειδικά ο επικεφαλής της, Μάριο Ντράγκι, είναι άλλωστε ένας παράγοντας που μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντικός σύμμαχος των ελληνικών θέσεων στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, καθώς η ΕΚΤ θα ήθελε στη συνεδρίαση αυτή μια συνολική απόφαση, ώστε να προωθήσει την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Ωστόσο, λόγω της φύσης της, η ΕΚΤ δεν μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες με σαφή πολιτική διάσταση.

Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί και δημόσια και παρασκηνιακά να προωθήσει μια συνολική ρύθμιση που να ξεμπλοκάρει την εκταμίευση των δόσεων. Η δήλωση του προέδρου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ από την Ταορμίνα της Σικελίας περί αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού και η επίδειξη σεβασμού προς την Ελλάδα έγινε γι’ αυτό το λόγο. Ωστόσο, οι δυνατότητες της Επιτροπής είναι περιορισμένες, δεδομένου ότι το χρέος είναι μια υπόθεση που αφορά τα κράτη-μέλη, τα οποία είναι αυτά που λαμβάνουν τις αποφάσεις, και όχι τα θεσμικά όργανα.

Όσον αφορά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Το ΔΝΤ ήταν μέχρι πρότινος όψιμος σύμμαχος της Ελλάδας σε ό,τι αφορά την ελάφρυνση του χρέους, όμως η συμμαχία αυτή δε φαίνεται να αντέχει μετά τη συμβιβαστική πρόταση Σόιμπλε και Τόμσεν, που δείχνει ότι το ΔΝΤ δύσκολα θα πιέσει το Βερολίνο να «μαλακώσει» τη στάση του, και άρα αν η Αθήνα, αλλά κατ’ επέκταση και η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, θέλουν να πιέσουν προς την κατεύθυνση μίας οριστικής συμφωνίας, θα πρέπει να «συμμαχήσουν» με έναν εναλλακτικό «παίκτη», και ο παίκτης αυτός δεν είναι άλλος από τη Γαλλία, που εκτιμάται ότι μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα, αν βέβαια ο νέος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν αποδείξει και στην πράξη τις δεσμεύσεις του να διεκδικήσει μία πιο ισορροπημένη, διαφορετική Ευρωζώνη.