Ο Τούρκος πρόεδρος που τραβά τη χώρα του σε proxy, πραγματικούς και… επαπειλούμενους πολέμους
Με τα τέσσερα δάχτυλα υψωμένα, ο Ταγίπ Ερντογάν, σε ένα στιγμιότυπο… σουλτανικού ύφους χαιρέτισε χθες με ισλαμικό χαιρετισμό μέσα από την Αγία Σοφία, όπου βρέθηκε για τα εγκαίνια πολιτιστικής έκθεσης.
«Εκείνοι που έχουν νοοτροπία πιο βυζαντινή από το Βυζάντιο και πιο δυτική από τη Δύση, αλλά αμφισβητούν τις αξίες του λαού, δυστυχώς δεν γνωρίζουν την αξία της κληρονομιάς που άφησαν οι πρόγονοί μας» ήταν η δήλωση του Τούρκου προέδρου. Σε συνδυασμό με την ευθεία πρόκληση για το καθεστώς στα Ίμια αλλά και τις προκλητικές αναφορές του πρωθυπουργού του, Μπιναλί Γιλντιρίμ, στην Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, εξελήφθη ως νέο προκλητικό teasing προς την Ελλάδα.
Η σκληρή καταδίκη που πήρε από την ΕΕ ο Ταγίπ Ερντογάν στη Βάρνα, τόσο για τις προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδας, όσο και για τις προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, εξόργισαν ακόμη περισσότερο τον Τούρκο πρόεδρο που φαίνεται αποφασισμένος να κλιμακώσει απέναντι στην ΕΕ, με κάθε κόστος.
Ωστόσο, η υπεροπτική και προκλητική στάση του Ερντογάν δεν αφορά μόνον την Ελλάδα και την Κύπρο, ούτε καν μόνον την ΕΕ.
Πολεμικά μέτωπα και απειλές… παντού!
Ουσιαστικά, αυτή τη στιγμή η Τουρκία βρίσκεται χωρίς κανέναν σταθερό σύμμαχο και με πολλαπλά πολεμικά μέτωπα ανοικτά σε όλο τον κόσμο.
Εκτός από την εντός – εκτός μάχη του Ερντογάν για την εξάλειψη του άλλοτε συμμάχου του, αυτοεξόριστου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, ο Τούρκος πρόεδρος τα έχει βάλει με παντός είδους αντιπολιτευόμενη φωνή. Μέσα στην εβδομάδα κατέφυγε στη Δικαιοσύνη (του – εξάλλου ο Ερντογάν έχει ξηλώσει με αφορμή το πραξικόπημα του 2016 ουκ ολίγα στελέχη της Δικαιοσύνης βάζοντας βεβαίως φίλα προσκείμενους προς αυτόν) σε βάρος του αρχηγού της αντιπολίτευσης, Κιλιτσντάρογλου.
Επιπλέον, στο εσωτερικό της χώρας δίνει μάχη τόσο κατά των Κούρδων, ειδικά στη νότια Τουρκία, όσο και κατά του Ισλαμικού Κράτους, στη μεθόριο της τουρκικής επικράτειας αλλά και εναντίον των τρομοκρατικών απειλών και χτυπημάτων σε στόχους εντός της χώρας.
Στο συριακό έδαφος οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις είναι στο πεδίο της μάχης για την επιχείρηση Κλάδος Ελαίας σε Αφρίν και άλλες περιοχές. Στόχος, να «εκκαθαρίσει» τις περιοχές αυτές από τις ανερχόμενες κουρδικές δυνάμεις, υπό τον φόβο να δημιουργηθούν ισχυροί κουρδικοί θύλακες που στο – πολύ άμεσο- μέλλον θα εγκαθιδρύσουν ίσως και κράτος σε απόσταση αναπνοής από την Τουρκία.
Οι proxy πόλεμοι
Όμως, όπως επισημαίνουν οι πολιτικοί και πολεμικοί αναλυτές, ο Ερντογάν έχει φέρει την Τουρκία μόνη απέναντι σε όλους.
Οι σχέσεις με τον πάλαι ποτέ ισχυρό σύμμαχο της Άγκυρας, τις ΗΠΑ, δεν είναι και στην καλύτερη φάση, με τις αμερικανικής αιγίδας επεμβάσεις στη Συρία να έχουν πολλές φορές βρεθεί στο στόχαστρό του. Ενώ και η στήριξη που προσφέρουν οι ΗΠΑ στους Κούρδους του YPG (που η Τουρκία συσχετίζει με το PKK) έχουν προκαλέσει την οργή της Άγκυρας (βλ. Ερντογάν).
Όπως φάνηκε ακόμη από την πρόσφατη συνάντηση του Ερντογάν με το Γάλλο ομόλογό του, Εμανουέλ Μακρόν, η ένταση Γαλλίας και Τουρκίας οξύνεται. Ο γαλλικός Τύπος έχει μεταδώσει ότι ο Μακρόν σχεδιάζει να αναπτύξει στρατεύματα στην περιοχή Μανμπίτζ της Συρίας για να ενισχύσει τις κουρδικές δυνάμεις. Αναφερόμενος στη συνάντηση των δυο προέδρων, ο γεωπολιτικός αναλυτής Gearóid Ó Colmáin, κάνει λόγο σε ανάλυσή του στο δίκτυο Sputnik για «ένα μέλος του ΝΑΤΟ που είναι σε πόλεμο με ένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ».
Τέλος οι περιοδικές προσεγγίσεις Ρωσίας και Τουρκίας, δεν υποδηλώνουν κάποια ισχυρή συμμαχία αλλά μάλλον μια ευαίσθητη τήρηση ισορροπιών από δυο χώρες που βρίσκουν κάποια κοινά σημεία συμφέροντος ανά περιόδους, με τη Συρία πάντως να παραμένει έδαφος ενός δυνάμει και proxy (δι’ αντιπροσώπων) πολέμου μεταξύ των δυο.
