Η Sanofi ανακοίνωσε, στο πλαίσιο του 50ου Ετήσιου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης του Διαβήτη (European Association for the Study of Diabetes), τα αποτελέσματα μιας πρόσθετης ανάλυσης από τη συγκριτική (head-to-head) φαρμακοδυναμική μελέτη, διάρκειας 8 εβδομάδων, της λιξισενατίδης έναντι της λιραγλουτίδης σε ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία με ινσουλίνη glargine, η οποία τιτλοποιήθηκε στη βέλτιστη δοσολογία. Η ανάλυση έδειξε ότι η θεραπεία με λιξισενατίδη επιβράδυνε σε σημαντικά υψηλότερο βαθμό τη γαστρική κένωση σε σύγκριση με τη θεραπεία με λιραγλουτίδη, αποτέλεσμα που συσχετίζεται με μείωση των επιπέδων μεταγευματικής γλυκόζης (PPG).
Παλαιότερα αποτελέσματα από αυτή τη μελέτη που έχουν ήδη ανακοινωθεί δείχνουν σημαντικά υψηλότερη μείωση της μεταγευματικής γλυκόζης αίματος (PPG) από την έναρξη της μελέτης με την λιξισενατίδη σε σύγκριση με τη λιραγλουτίδη.
Στη νέα ανάλυση η λιξισενατίδη έδειξε μία μικρότερη αύξηση της επιβράδυνσης της γαστρικής κένωσης σε ασθενείς που εμφάνιζαν βραδύτερη γαστρική κένωση στην αρχή της θεραπείας (έναρξη της μελέτης), γεγονός που υποδηλώνει περιορισμένο κίνδυνο επιδείνωσης των υφιστάμενων διαταραχών γαστρικής κένωσης.
Πέρα από την ένδειξη ότι υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στην επιβράδυνση της γαστρικής κένωσης και τη μείωση των επιπέδων μεταγευματικής γλυκόζης (PPG) με τη λήψη θεραπείας με λιξισενατίδη, ένα από τα βασικά ευρήματα που προκύπτει από αυτή την πρόσθετη ανάλυση είναι ότι η θεραπεία με λιξισενατίδη οδήγησε σε μικρότερη αύξηση της επιβράδυνσης γαστρικής κένωσης σε εκείνους τους ασθενείς που ήδη παρουσίαζαν μακρά επιβράδυνση,” δήλωσε ο RiccardoPerfetti, SeniorMedicalOfficer, VicePresidentGlobalMedicalAffairs του Τομέα Διαβήτη της Sanofi. “Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να αφορά ιδιαίτερα τους ασθενείς με υφιστάμενες διαταραχές γαστρικής κένωσης και τους θεράποντες ιατρούς τους, καθώς υποδηλώνει ότι ο κίνδυνος επιδείνωσης υφιστάμενων διαταραχών γαστρικής κένωσης με το Λιξισενατίδη® είναι περιορισμένος.”
Αποτελέσματα της Πρόσθετης Ανάλυσης
Επρόκειτο για μία τυχαιοποιημένη, ανοιχτή, παράλληλη κλινική μελέτη τριών ομάδων, διάρκειας 8 εβδομάδων, που σύγκρινε την λιξισενατίδη 20µg με τη λιραγλουτίδη 1,2mg και 1,8mg που χορηγούνταν άπαξ ημερησίως σε 142 ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, οι οποίοι λάμβαναν θεραπεία ινσουλίνης glargine που είχε τιτλοποιηθεί στη βέλτιστη δοσολογία (SMPG των 80–100mg/dL), με ή χωρίς μετφορμίνη. Όλοι οι ασθενείς χωρίστηκαν σε ομάδες με βάση τριτημόρια (T) ημίσειας ζωής (t1/2) της γαστρικής κένωσης κατά την έναρξη της μελέτης για την ανάλυση των εκβάσεων την 8η εβδομάδα (T1: 92-150min, T2: 151-170min, T3: 171-334min). Την 8η εβδομάδα, η αύξηση της επιβράδυνσης γαστρικής κένωσης (tlag) ήταν σημαντικά υψηλότερη(p<0,0001) με θεραπεία λιξισενατίδης 20µg έναντι λιραγλουτίδης 1,2 και 1,8mg (η μέση μεταβολή LS ανά θεραπεία ήταν 105,5 min και 126,7 min για τη λιξισενατίδη 20µg έναντι λιραγλουτίδης 1,2 και 1,8mg, αντίστοιχα). Οι ασθενείς με ταχύτερη γαστρική κένωση κατά την έναρξη της μελέτης εμφάνισαν μεγαλύτερη επιβράδυνση του λανθάνοντα χρόνου απορρόφησης γαστρικής κένωσης (tlag) με τη Λιξισενατίδη® (μέση μεταβολή LStlag [SE] στο T1 έναντι T3: 165,33 [44,22] min· p=0,0009). Παρατηρήθηκε σημαντική μείωση στην οριακή περιοχή κάτω από την καμπύλη σακχάρου για 4 ώρες μετά τη λήψη τυποποιημένου προγεύματος στερεάς τροφής (AUCPPG00:30-04:40h) μεταξύ των τριτημορίων T1 και T3 στην ομάδα θεραπείας με λιξισενατίδη (T1 = -6,7 h.mmol/L, T3 = -13,0 h.mmol/L, p=0,0085) αλλά καμία άλλη σημαντική διαβάθμιση στο πλαίσιο κάθε ομάδας θεραπείας στις τιμές της περιοχής κάτω της καμπύλης (AUC) της μεταγευματικής γλυκόζης (PPG) ή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c).
Τα αποτελέσματα ασφάλειας για αυτή τη μελέτη έχουν ανακοινωθεί στο παρελθόν1. Η συμπτωματική υπογλυκαιμία υπήρξε ελάχιστα πιο συχνή στην ομάδα θεραπείας με λιξισενατίδη (14 επεισόδια με λιξισενατίδη έναντι 9 και 10 επεισοδίων με λιραγλουτίδη 1,2mg και 1,8mg, αντίστοιχα). Αναφέρθηκε ένα περιστατικό σοβαρής συμπτωματικής υπογλυκαιμίας στην ομάδα θεραπείας με λιξισενατίδη και ένα περιστατικό ήπιας ασυμπτωματικής επιβεβαιωμένης παγκρεατίτιδας στην ομάδα θεραπείας με λιραγλουτίδη 1,8mg. Αναφέρθηκαν περισσότερες γαστρεντερικές ανεπιθύμητες ενέργειες (GIAEs) στις ομάδες θεραπείας με λιραγλουτίδη σε σχέση με την ομάδα θεραπεία με λιξισενατίδη (21 και 22 με λιραγλουτίδη 1,2mgand 1,8mg, αντίστοιχα, έναντι 17 με λιξισενατίδη) ενώ αναφέρθηκε ναυτία σε 8 και 11 περιπτώσεις θεραπείας με λιραγλουτίδη 1,2mg και 1,8mg αντίστοιχα, έναντι 9 με λιξισενατίδη. Η θεραπεία με λιραγλουτίδη οδήγησε επίσης σε υψηλότερη αύξηση από την έναρξη της μελέτης έως την 8η εβδομάδα στα επίπεδα των παγκρεατικών ενζύμων αμυλάση και λιπάση σε σύγκριση με τη θεραπεία με λιξισενατίδη (αμυλάση: +8,01IU/L, SE 4,00 και +5,68IU/L, SE 4,13 για τη λιραγλουτίδη 1,2mg και 1,8mg, αντίστοιχα, έναντι +2,98IU/L, SE 4,00 για λιξισενατίδη· λιπάση: +21,12IU/L, SE 7,16 και +20,76IU/L, SE 7,38, έναντι +6,97IU/L, SE 7,11). Η μέση αύξηση των καρδιακών παλμών, που καταγράφηκε με περιπατητική παρακολούθηση, στο 24ωρο ήταν υψηλότερη με τη λιραγλουτίδη 1,2mg και 1,8mg σε σύγκριση με τη λιξισενατίδη (9bpm για τη λιραγλουτίδη, 3bpm για τη λιξισενατίδη, p<0,0001), χωρίς σημαντική μεταβολή της αρτηριακής πίεσης στο 24ωρο.
Σχετικά με τη λιξισενατίδη
Η λιξισενατίδη είναι ένας άπαξ ημερησίως χορηγούμενος γευματικός αγωνιστής υποδοχέων του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου 1 (GLP-1 RA) για την αντιμετώπιση ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2. Το GLP-1 είναι ένα φυσικό πεπτίδιο, που εκκρίνεται στο σώμα εντός λίγων λεπτών από τη λήψη ενός γεύματος. Είναι γνωστό ότι καταστέλλει την έκκριση γλυκαγόνης από τα παγκρεατικά α-κύτταρα και διεγείρει τη γλυκοζοεξαρτώμενη έκκριση ινσουλίνης από τα παγκρεατικά β-κύτταρα.
Η λιξισενατίδη, η άδεια της οποίας έχει παραχωρηθεί στη Sanofi από τη ZealandPharmaA/S (Κοπεγχάγη, Δανία), (www.zealandpharma.com), εγκρίθηκε στην Ευρώπη το 2013 για τη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 για την επίτευξη γλυκαιμικού ελέγχου σε συνδυασμό με από του στόματος φαρμακευτικά σκευάσματα που μειώνουν τα επίπεδα γλυκόζης και/ ή βασική ινσουλίνη, εφόσον τα παραπάνω, παράλληλα με δίαιτα και άσκηση, δεν πετυχαίνουν επαρκή γλυκαιμικό έλεγχο. Η λιξισενατίδη έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας σε περισσότερες από 50 χώρες παγκοσμίως για την αντιμετώπιση ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 και διατίθεται στην αγορά της Ευρώπης, της Ιαπωνίας, της Βραζιλίας, του Μεξικού και σε άλλες αγορές. Η Sanofi σχεδιάζει να καταθέσει εκ νέου αίτηση νέου φαρμάκου (NewDrugApplication) για τη λιξισενατίδη στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2015 μετά την ολοκλήρωση της μελέτης καρδιαγγειακών συμβαμάτων ELIXA.
Η συσκευή χορήγησης (πένα) της λιξισενατίδης έχει κερδίσει μια σειρά βραβείων καινοτόμου σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένων των GoodDesignAward 2012 και iFProductDesignAward. Η εκδοχή της συσκευής χορήγησης λιξισενατίδης που χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία κέρδισε το GoodDesignAward (GMark) για το 2013.
Σχετικά με τον Τομέα Διαβήτη της Sanofi
ΗSanofi αγωνίζεται να βοηθήσει τα άτομα με Διαβήτη να διαχειριστούν όσο τον δυνατόν καλύτερα τις πολλαπλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν προσφέροντάς τους καινοτόμες, ολοκληρωμένες και εξατομικευμένες λύσεις. Με οδηγό τις πολύτιμες πληροφορίες που προέρχονται από την παροχή συμβουλών και την αλληλεπίδραση με ανθρώπους που ζουν με Διαβήτη, η εταιρεία διαθέτει σήμερα τόσο ενέσιμα όσο και από του στόματος φάρμακα: τη βασική ινσουλίνη glargine και τη γευματική ινσουλίνη glulisine, καθώς και τη σουλφονυλουρία γλιμεπιρίδη, η οποία χορηγείται από του στόματος σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2. Προκειμένου να παρέχει ολοκληρωμένη φροντίδα για την αντιμετώπιση του Διαβήτη, η Sanofi διαθέτει επίσης καινοτόμες συσκευές μέτρησης και παρακολούθησης της γλυκόζης αίματος.
