Είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι να ξεπερνάμε το χωρισμό

Ο λαός μας λέει πως «αν ραγίσει το γυαλί, δεν ξανακολλάει». Με την άποψη αυτή όμως δε φαίνεται να συμφωνεί η επιστήμη.

Μια ομάδα επιστημόνων από τις ΗΠΑ ανακάλυψαν, ότι «υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ» και υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι είναι έτσι «προγραμματισμένοι» ώστε να ξεπερνούν τον πόνο της απόρριψης και τα «ραγίσματα στην καρδιά μετά από ένα χωρισμό και να βρίσκουν νέες αγάπες».

Η έρευνα αυτή δείχνει, πως όσο δύσκολο κι αν φαίνεται στην αρχή, οι άνθρωποι είναι σε θέση τελικά να ξεπερνούν τους χωρισμούς και να προχωρούν στη σύναψη νέων δεσμών.

«Η επισκόπηση στη σχετική βιβλιογραφία που κάναμε υποδηλώνει, ότι οι άνθρωποι έχουμε ένα μηχανισμό μέσα στον εγκέφαλό μας, ο οποίος είναι σχεδιασμένος από τη φυσική επιλογή έτσι ώστε να μας κάνει ικανούς να αντέχουμε τις πολύ ταραχώδεις στιγμές της ζωής μας» εξήγησε ο Dr Brian Boutwell από το πανεπιστήμιο του Σεντ Λούις.

«Οι άνθρωποι αναρρώνουν, ο πόνος φεύγει με το χρόνο. Υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ» πρόσθεσε ο ίδιος χαρακτηριστικά, αναφέρει η MailOnline.

Στηριζόμενοι σε μεγάλο βαθμό στον τομέα της εξελικτικής ψυχολογίας οι ερευνητές σχολιάζουν πως οι άντρες και οι γυναίκες χωρίζουν για πολύ διαφορετικούς λόγους.

Για παράδειγμα, ένας άντρας είναι πιο πιθανό να τελειώσει μια σχέση επειδή η γυναίκα είχε σεξουαλική επαφή με κάποιον άλλο άντρα.

Σύμφωνα με τον Dr Boutwell, για εξελικτικούς λόγους, οι άντρες είναι έτσι «καλωδιωμένοι» ώστε να προσπαθούν να αποφεύγουν να μεγαλώνουν τα παιδιά άλλων, τα παιδιά που δεν είναι γενετικά δικά τους.

«Οι άντρες είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητοι σε ό,τι αφορά τη σεξουαλική απιστία των συντρόφων τους με κάποιον άλλο. Αυτό δε σημαίνει ότι οι γυναίκες δε ζηλεύουν επίσης, σίγουρα το κάνουν, όμως η σεξουαλική απιστία είναι κάτι πολύ σημαντικό για τους άντρες» είπε ακόμη ο Dr Boutwell.

Από την άλλη –σύμφωνα με τον ίδιο- μια γυναίκα μπορεί να οδηγηθεί στο χωρισμό αν ο σύντροφός της έχει υπάρξει συναισθηματικά άπιστος –αυτό συμβαίνει εν μέρει για εξελικτικούς λόγους. Οι γυναίκες έχουν εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκτιμούν τους πόρους που τους παρέχουν οι σύντροφοί τους, όπως η βοήθεια με την ανατροφή ή η σωματική προστασία. Τείνουν να απορρίπτουν αρσενικά, τα οποία απειλούν αυτούς τους πόρους και μπορεί να φοβούνται ότι η συναισθηματική απιστία αποτελεί ένα σημάδι αυτού ακριβώς του γεγονότος.

Μερικές φορές όμως, τόσο οι άντρες, όσο και οι γυναίκες τελειώνουν μια σχέση για τους ίδιους λόγους: «Για παράδειγμα, όταν κανένας από τους δύο δεν ανέχεται τη σκληρότητα του άλλου».

Ο Dr Boutwell τονίζει ότι θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες, ώστε να γίνουν καλύτερα κατανοητές οι δυσκολίες που μπορούν να παρεισφρήσουν σε μια ρομαντική σχέση. «Αν κατανοήσουμε καλύτερα τους λόγους για τους οποίους οδηγούνται τα δύο φύλα στο χωρισμό, μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε τρόπους ως προς το πώς μπορεί να σωθεί μια σχέση, που διαφορετικά θα έφτανε σε τέλμα».

Τα συμπεράσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό General Psychology.