Οι δυσάρεστες αλήθειες της ζωής

Ενώ οι περισσότεροι θέλουμε να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε επαφή με την πραγματικότητα, στην… πραγματικότητα πολλοί από εμάς προστατεύουμε τον εαυτό μας από ορισμένες δυσάρεστες αλήθειες, προκειμένου να νιώσουμε πιο καλά, πιο ευτυχισμένοι, πιο παραγωγικοί και πιο χρήσιμοι.

Οι χρήστες του Quora πρόσφατα αντάλλαξαν απόψεις γύρω από το εξής ερώτημα: «Ποιες είναι οι αλήθειες που δε θέλουμε να παραδεχόμαστε;».

Απόδυσάρεστεςιδέεςγύρω από ζητήματα… καρδιάς, έρωτα και αγάπης, μέχρι την αλήθειασχετικά μετην αξιοκρατία, δείτε παρακάτωμερικές από τις πιοδυσάρεστες αλήθειες της ζωής, που οι άνθρωποιδε θέλουν να παραδέχονται:

1. Η εμφάνιση μετράει.

Είναι ωραίο να πιστεύει κανείς, ότι η λεγόμενη «καρμική δικαιοσύνη» υπάρχει, όμως τις περισσότερες φορές –όπως υποστηρίζει η χρήστης του Quora, DaniaFaruqui- «τα καλά πράγματα συμβαίνουν μόνο σε αυτούς που έχουν καλή εμφάνιση».

«Το αρνούμαστε συνεχώς, όμως η αλήθεια είναι ότι ένας όμορφος άνθρωπος έχει πλεονέκτημα σε σχέση με κάποιον όχι και τόσο ελκυστικό» γράφει η ίδια και συνεχίζει: «Κι αυτό είναι μια άσχημη αλήθεια».

Έρευνες έχουν δείξει, ότι οι ελκυστικοί άνθρωποι βγάζουν περισσότερα χρήματα και θεωρούνται πιο έξυπνοι και πιο έμπιστοι από τους υπόλοιπους, αναφέρει ο Aaron Taube σε άρθρο του για το BusinessInsider.

2. Κανείς δεν είναι πραγματικά αλτρουιστής.

Ο χρήστης SurajAgarwal γράφει, ότι είμαστε όλοι εγωκεντρικοί και πως το μόνο που αλλάζει είναι ο βαθμός εγωκεντρισμού του καθενός.

Ο RamachandraBhakta προχωρά την άποψη αυτή ακόμη παραπέρα, χρησιμοποιώντας μια φράση του ινδού φιλόσοφου Chanakya, για να επισημάνει ότι ακόμη και τις πιο προσωπικές μας σχέσεις τις δημιουργούμε για να εξυπηρετήσουμε τις δικές μας ανάγκες: «Υπάρχει κάποιο προσωπικό ενδιαφέρον πίσω από κάθε φιλία. Δεν υπάρχει φιλία, χωρίς προσωπικό ενδιαφέρον. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια».

3. Δεν υπάρχει αυτό που χαρακτηρίζουμε «αδελφή-ψυχή».

Ο χρήστης SoumadeepMazumdar υποστηρίζει, ότι παρά τις ψευδαισθήσεις του καθενός από εμάς περί προσωπικού μεγαλείου, στην πραγματικότητα κανείς δεν είναι τόσο μοναδικός.

«Ανεξάρτητα από το τι μπορεί να πιστεύει κανείς για τον εαυτό του, υπάρχουν χιλιάδες άλλοι άνθρωποι που μπορεί να κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, που είναι ακριβώς σαν κι εμάς» γράφει ο ίδιος και καταλήγει: «Αυτό σημαίνει ότι η αναζήτηση της “μίας και μοναδικής, πραγματικής αγάπης” είναι μια ανόητη επιδίωξη. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι, που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τα κριτήρια του “κ./κας Τέλειου/ας” του καθενός από εμάς. Είναι απλή σύμπτωση το ότι έχετε βρει τον έναν/τη μία από αυτούς».

4. Η ζωή είναι πολύτιμη.

Ο θάνατος είναι κάτι που δε μπορεί να αποφύγει κανείς. Για πολλούς όμως, αυτό είναι κάτι που θέλουν να ξεχνούν.

«Δεν είναι ότι δεν το γνωρίζουν. Απλά επιλέγουν να αγνοούν την ευθραυστότητα της ζωής» λέει ο MohitSharma.

5. Κανείς δε γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.

Αν ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων, που δε γνωρίζουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους… δεν είστε οι μόνοι!

«Μας έχει περάσει η ιδέα ότι κανείς πρέπει να μιλά με σιγουριά και αυτοπεποίθηση για τα πράγματα, ειδικά όταν θεωρείται “ειδικός” σε κάποιο τομέα. Στην πραγματικότητα όμως κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα» γράφει ο JoshVogel.

Για τη SriTeja, αυτή η αβεβαιότητα επεκτείνεται ακόμη και στους επιτυχημένους ανθρώπους, οι οποίοι φαίνεται να έχουν τα πάντα στη ζωή τους και μάλιστα υπό έλεγχο. «Οι άνθρωποι που θαυμάζετε είναι το ίδιο αγχωμένοι με εσάς. Η επιτυχία έρχεται πιο εύκολα, όταν συνειδητοποιεί κανείς, ότι όσοι έχουν επιτύχει στη ζωή τους έχουν προηγουμένως αποτύχει, αμφιβάλλει για τις κινήσεις τους και αναρωτηθεί αν και οι ίδιοι είναι αρκετά καλοί».

6. Η επιτυχία δεν έρχεται εν μια νυκτί.

Ο SamyadeepBasu, από την πλευρά του, πιστεύει ότι η επιτυχία έρχεται μετά από καιρό και μετά από πολλά μικρά βήματα.

Ενώπολλοίάνθρωποι ψάχνουνσυνεχώςμιαγρήγορη λύσηγια ναγυρίσειτη ζωή τους«πάνω-κάτω», η αλήθειαείναιότιησκληρή δουλειάπου ρίχνει κανείςστοσήμεραπιθανότατα θαδώσει καρπούς σε μερικούς μήνες, αν όχι χρόνια.

Ακόμη όμως και τότε, προσθέτει η SamanthaDeakin, «υπάρχουν τόσοι πολλοί παράγοντες στην εξίσωση, που πολύ συχνά οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι… είχαν απλά την τύχη με το μέρος τους, κάτι που φυσικά αντιλαμβάνεται κανείς μόνο όταν ανατρέξει στη ζωή τους προς τα πίσω».