Ζυρίχη: 48 ώρες στην Γαληνοτάτη της Ελβετίας

Της Φλώρας Παρασκευοπούλου*

Το ταξίδι ξεκίνησε με τους ανετότερους οιωνούς: check in στο, καθόλα ελεύθερο και ούχι πολιορκημένο από ανυπόμονους επιβάτες, γκισέ της business class της SWISS, επιβίβαση, αυτόματη κατάδυση στα πουπουλένια-μπορώ-να-πάρω-κι-ένα-για-το-σπίτι; καθίσματα της business (ναι, το αναφέρω πάλι, γιατί εδώ η επανάληψη είναι η μητέρα της καλοπέρασης on air) class, ενημέρωση από τον εγχώριο και διεθνή τύπο, υπέροχο πρωινό με ομελέτα, χυμό, καφέ, ζεστά ψωμάκια επιλογής (κατευθείαν από το καλαθάκι που μας προτείνει η αεροσυνοδός), βούτυρο, μαρμελάδα και φυσικά –μην ξεχνάμε ότι πατάμε ήδη σε ελβετικό έδαφος, καίτοι στον αέρα- ελβετικά τυριά... 3 Raclett (το ομολογώ, ζήτησα κι άλλο) και μερικά λεπτά αργότερα... Ζυρίχη νάμαστε!

Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ γι αυτή την πόλη. Απλά... έρωτας με την πρώτη ματιά. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν έχω ξανασυναντήσει αυτό το κράμα κοσμοπολίτικης αύρας και επαρχιακής (με την έννοια της φιλικής και προς τους κατοίκους και προς τους επισκέπτες) πόλης. Πουθενά δεν έχω ξαναδεί τέτοια αρμονική συμβίωση του πλούτου με τη μετριοφροσύνη...

Πράσινο παντού, οι χιονισμένες ακόμα, αν και Ιούνιος, Άλπεις σε ρόλο υψηλής εποπτείας και προστασίας και μια λιλιπούτεια μητρόπολη αναπτυγμένη ένθεν κακείθεν του ποταμού και της λίμνης.

Περισσότερα από 50 μουσεία και 100 galleries, η Όπερα, ο Καθεδρικός, η σχολή της Αρχιτεκτονικής (απόφοιτός της και ο Calatrava), τα επιβλητικά κτίσματα που έχουν κάτι από την καθαρότητα της γερμανικής μαζί με αυτό το κάτι της γλυκύτητας της γαλλικής αρχιτεκτονικής της Αναγέννησης. Τυχαίο που η Ζυρίχη ψηφίζεται σταθερά ως η Νο1 πόλη με την καλύτερη ποιότητα ζωής;

Μπουτίκ με labels – θυρεούς, μια κουκλίστικη μεσαιωνική παλιά πόλη, πολλά υπέροχα γλυκά και άλλο τόσο καλόγουστο nigh&lifestyle.

Τι περιελάμβανε το ιδανικό μου 2ήμερο εδώ; Σημειώστε, λοιπόν:

Μια τέλεια μέρα στη Ζυρίχη θα πρέπει να αρχίσει με μια βόλτα στο Niederdorf για να απολαύσετε την παλιά πόλη της Ζυρίχης με τα παραδοσιακά κτίρια καταστήματα (το top μου τα υπαίθρια ανθοπωλεία).

Συνέχεια, στο μουσείο τέχνης Kunsthaus, με την ελβετική και διεθνή τέχνη από τον Μεσαίωνα μέχρι σήμερα.

Μεσημεριανό στο Grossmünster στο Niederdorf, με την υπέροχη πανοραμική θέα στη Ζυρίχη.

Χαλάρωση στις όχθες της λίμνης της Ζυρίχης με τις Ελβετικές Άλπεις στο.. πιάτο, και στη συνέχεια shopping μέχρι τελικής πτώσεως του πορτοφολιού μας στην περίφημη Bahnhofstrasse για ρολόγια, σοκολάτα ή fashion items για την γκαρνταρόμπα μας.

Κλείσιμο με μια επίσκεψη στο διάσημο Kaufleuten (εδώ όπου γίνεται κάθε χρονο και το Mykonos White Party) για δείπνο ή clubbing ή και τα δύο.

Tην επόμενη μέρα περπατήστε κατά μήκος της Bahnhofstrasse και απολαύστε στο ιστορικότατο ζαχαροπλαστείο Sprüngli τον καφέ και το γλυκό σας (Το πιάτο Sprüngli Luxemburgerli είναι διάσημη στη Ζυρίχη).

Επισκεφθείτε την εκκλησία Fraumünster για να θαυμάσετε τα βιτρώ παράθυρα του Σαγκάλ.

Διασχίστε την γέφυρα Urania Brücke και επισκεφθείτε το Bar του Ιούλιου Βερν. Κλείστε με μια περιήγηση με πλοιάριο στη λίμνη της Ζυρίχης και χορό μέχρι πρωίας στο Bellevue.

Προσωπικά άφησα το καλύτερο για το τέλος… Μια επίσκεψη στο VIP Lounge της SWISS στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης.

Στον minimal chic χώρο με τα stools αλλά και τις ελκυστικά άνετες πολυθρόνες (κοντά στη reception), προτίμησα αντί μίας σύντομης ξεκούρασης σε κάποιο από τα 3 υπνοδωμάτιά του(!), να αναζωογονηθώ με ένα δροσερό ντους στο shower, να τακτοποιήσω τις επαγγελματικές εκκρεμότητες των ημερών (όλες με τη βοήθεια της WiFi card, με την οποία με προμήθευσε στην είσοδό μου η ευγενική κυρία της reception), και να πάρω δυνάμεις με τα delicious smoothies που σερβίρουν στο μπαρ.

Πίσω στα πουπουλένια καθίσματα της επιστροφής, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό του lunch, μόλις πληροφορήθηκα τις επιλογές μου από την χαμογελαστή αεροσυνοδό. Από το roast beef, το κοτόπουλο και το veggie menu, τι να διαλέξεις;

Roast beef, λοιπόν με τη συνοδεία μίας δροσιστικής πράσινης σαλάτας, ελβετικών (εννοείται) τυριών και cheesecake. Εκτός από τη νοστιμιά τους, αν με εντυπωσίασε κάτι περισσότερο ήταν η σωστή θερμοκρασία σερβιρίσματος... Πώς την καταφέρνουν; Κι αυτό σκοπεύω να τους ρωτήσω όταν... Ζυρίχη μου, θα ξαναέρθω!

* Διευθύντρια Επικοινωνίας HotelBrain