Αρκετά κακό για να είναι αληθινό: Προς επώδυνη αναβολή για την ελάφρυνση χρέους

Αρκετά κακό για να είναι αληθινό: Προς επώδυνη αναβολή για την ελάφρυνση χρέους

«Ένας λαός θυσία στον προεκλογικό αγώνα»

Too good to be true, είχε χαρακτηρίσει ο Αλέξης Τσίπρας την επερχόμενη συμφωνία για το χρέος και φαίνεται πώς κυριολεκτούσε. Οι τελευταίες πληροφορίες για το Eurogroup της 15ης Ιουνίου, θέλουν ΔΝΤ και Γερμανία να συμφωνούν σε ουσιαστική και μάλλον επώδυνη αναβολή της ελάφρυνσης του Ελληνικού χρέους.

Πιο κοντά σε μία συμφωνία για το ελληνικό πρόγραμμα και τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε αυτό, φέρονται να βρίσκονται το ΔΝΤ και ο  Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.

Όπως αναφέρει  η έγκυρη εφημερίδα, το ΔΝΤ συμφώνησε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα, υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρει μέρος και με χρηματοδότηση μόνο όταν το ελληνικό χρέος κριθεί βιώσιμο!

Με τον τρόπο αυτό, το ΔΝΤ θα παραμείνει στο πρόγραμμα, χωρίς να εκταμιεύσει χρήματα, τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές και χωρίς βέβαια να πιέζει για άμεση και δραστική ελάφρυνση χρέους και εγγύηση βιωσιμότητας

Σύμφωνα πάντως με τις ίδιες πηγές, η ελληνική πλευρά απέρριψε από την πλευρά της αυτό το σενάριο.

Με μια γραβάτα ο Έλληνας πρωθυπουργός ήθελε να γιορτάσει μια συνολική συμφωνία με τους δανειστές, όμως ΔΝΤ και Σόιμπλε ακόμα διαφωνούν, διαβάζουμε σε άρθρο της Süddeutsche Zeitung που επιγράφεται «Η γραβάτα του Τσίπρα στη ντουλάπα».

Η εφημερίδα του Μονάχου, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, σημειώνει: «Στην Αθήνα ο Αλέξης Τσίπρας αναγκάστηκε να εξηγήσει στους οπαδούς του, μια ακόμα νύχτα απογοήτευσης. Λίγες μέρες νωρίτερα εμφανίζονταν αισιόδοξος, χαρακτήριζε το κλίμα «too good to be true». Και τουλάχιστον εδώ είχε δίκιο».

Σε σχόλιο με τίτλο: «Ένας λαός θυσία στον προεκλογικό αγώνα – "Όχι" Σόιμπλε για λόγους εσωτερικής πολιτικής» η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί: «Για μια ακόμα φορά η μοίρα της Ελλάδας εξαρτάται από το Βερολίνο. Τίποτα δεν άλλαξε σε αυτό την τελευταία επταετία. Σήμερα όμως έχουμε να κάνουμε με ένα εκρηκτικό μείγμα ρεαλιστικών και προεκλογικών κινήτρων, τα οποία καθιστούν δύσκολη μια επίλυση της κρίσης. (..) Σε περίπτωση που ο Β. Σόιμπλε υποχωρούσε γρήγορα, οι Σοσιαλδημοκράτες θα ισχυρίζονταν ότι επιτέλους ο υπ. Οικονομικών συνειδητοποίησε πως η Γερμανία δεν μπορεί να αποποιηθεί τις ευθύνες της έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. (…) Και μετά είναι ο φόβος μπροστά στην Εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία θα μπορούσε να μιλήσει για "μαλακή γραμμή" Σόιμπλε και να καλλιεργήσει προεκλογικά αρνητικό κλίμα κατά της Ελλάδας. Όλα αυτά επηρεάζουν το Βερολίνο. Τα σπασμένα όμως τα πληρώνουν οι έλληνες πολίτες. Ένας ολόκληρος λαός έχει γίνει θύμα του γερμανικού προεκλογικού αγώνα. Όσο συνεχίζεται η διένεξη τόσο δυσκολότερα η Ελλάδα θα καταφέρει να διαφυλάξει τις μέχρι σήμερα επιτυχίες στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων. Όσο υπάρχει αβεβαιότητα, δεν αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη. Ποιος θα επένδυε σε μια χώρα που δεν ξέρει τι του ξημερώνει;».

Taz: «50 χρόνια δουλείας»

«Για μια φορά η Ελλάδα αγωνιά», γράφει η taz σε σχόλιο με τίτλο «50 χρόνια δουλείας». Η εφημερίδα του Βερολίνου επισημαίνει: «Αυτή τη φορά η αγωνία δεν οφείλεται σε έλληνα υπουργό Οικονομικών, αλλά στον γερμανό Β. Σόιμπλε. Εκείνος στέκεται εμπόδιο σε μια συμφωνία στο Eurogroup. Η αρνητική του στάση εγκυμονεί ωστόσο κινδύνους γιατί χωρίς ελαφρύνσεις το ΔΝΤ δεν θέλει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και χωρίς το Ταμείο ο Β. Σοίμπλε δεν προτίθεται πια να βοηθήσει την Ελλάδα. (…) Ο γόρδιος δεσμός δεν είναι εύκολο να λυθεί. Και δεν είναι σίγουρο ότι θα βρεθεί διέξοδος τις επόμενες εβδομάδες. Ο Β. Σόιμπλε έστησε παγίδα στους δανειστές, η οποία ενδέχεται να αποδειχθεί μοιραία. Το τίμημα το πληρώνουν για μια ακόμα φορά οι Έλληνες, που θα βιώσουν στο πετσί τους τα νέα μέτρα λιτότητας. Σε περίπτωση που είχε επιβληθεί σε Γερμανούς ένα τόσο καταστροφικό πρόγραμμα ο Β. Σόιμπλε δεν θα ήταν πια υπουργός. Όμως η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη. Για να κερδίσει την εύνοια του ΔΝΤ, το Eurogroup θέλει να πιέσει την Ελλάδα να αποδεχθεί ότι θα πετυχαίνει υψηλά πλεονάσματα μέχρι το 2060. Στην πράξη αυτό σημαίνει 50 χρόνια δουλείας. Η κρίση που ξεκίνησε το 2010 θα βασανίζει ακόμα πολλές γενιές Ελλήνων. Και όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή ο Σόιμπλε είναι υπουργός Οικονομικών. Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να παραιτηθεί».