Η περίεργη ιστορία της κομμουνιστικής λευκής Coca Cola

Η περίεργη ιστορία της κομμουνιστικής λευκής Coca Cola

Η άχρωμη εκδοχή του πιο διάσημου αναψυκτικού στον κόσμο φτιάχτηκε με εντολή κορυφαίου αξιωματικού του Κόκκινου Στρατού

Όταν ο (Ντουάιτ) Αϊζενχάουερ κέρασε τον Στρατάρχη (Γκεόργκι) Ζούκωφ μια Coca Cola, μια ιστορία «διαφθοράς» όμοια ίσως μόνον με αυτή του μήλου που έφαγε η Εύα στον Παράδεισο, μετά την σχετική «διαφθορά» από τον Καταραμένο Όφι συντελέστηκε!

Και γράφτηκε μια από τις πιο περίεργες και παράδοξες σελίδες στην σύγχρονη Ιστορία: η κομμουνιστική λευκή Coca Cola!

Γράφει η Λήδα Δεληγιάννη

Ας πιάσουμε όμως το μίτο αυτής της ιστορίας από αλλού.

Το γνωστό λευκό και κόκκινο σήμα της Coca Cola είναι το πλέον αναγνωρίσιμο brand του κόσμου: το 94% των ανθρώπων στον πλανήτη αναγνωρίζει το σήμα της Κόκα Κόλα.

Πίσω στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, η Coca Cola ήταν το απόλυτο σύμβολο του δηλητηριώδους, διεφθαρμένου (και όσα επίθετα μπορείτε να φανταστείτε) δυτικού καπιταλισμού. Στη θέση του «Διαβόλου» βεβαίως οι ΗΠΑ, ο απόλυτος αντίπαλος της Σοβιετικής Ένωσης.

Όταν λοιπόν στη δεκαετία του 1940, ο κορυφαίος του Κόκκινου Στρατού, Γ. Ζούκωφ, κάθισε σε ένα τραπέζι (διαβουλεύσεων) με τον Αμερικανό, τότε στρατηγό και μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, ο δεύτερος, σαν άλλος Καταραμένος Όφις, κέρασε τον Ζούκωφ Coca Cola.

Ο Ζούκωφ με τον Ντ. Αϊζενχάουερ και τον στρατηγό Μοντγκόμερι στο Βερολίνο, μετά το θάνατο του Χίτλερ

Θανάσιμο αμάρτημα η φιληδονία, όμως ο Κόκκινος Στρατάρχης υπέκυψε στη γλυκειά και δροσιστική της γεύση. Πώς όμως ο κορυφαίος της Σοβιετικής στρατιωτικής δύναμης να επιστρέψει στα πάτρια και να παραδεχτεί ότι θέλει να πίνει την καπιταλιστική, αμερικάνικη Coca Cola;

Έπρεπε λοιπόν να πίνει κάτι που θα ήταν Coca Cola, χωρίς να είναι. Έτσι, έδωσε εντολή – παραγγελία (κάποιοι λένε ότι έφτασε μέχρι τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Χ. Τρούμαν) να του φτιάξουν μια Coca Cola που θα ήταν λευκή, για να ξεχωρίζει από την αμερικάνικη «σατανική» Coca. Μάλιστα, θα έμπαινε σε λευκό μπουκάλι και λογότυπο το γνωστό «τιμημένο» σύμβολο της ΕΣΣΔ, το κόκκινο αστέρι. Ο Ζούκωφ ζήτησε επίσης το μπουκάλι να έχει τέτοιο σχήμα που θα μοιάζει με το γνωστό στους συμπατριώτες του μπουκάλι της βότκας!
Να σημειωθεί ότι η παραγγελία δόθηκε στην αμερικάνικη εταιρεία!

Και αν διερωτάται κανείς γιατί μια αμερικάνικη εταιρεία να κάτσει να στύψει το «μυαλό» της για να προσαρμοστεί σε ένα σοβιετικό πρόταγμα, η απάντηση είναι προφανής: κέρδος και δόξα.
Ένας χημικός της εταιρείας βρήκε τη λύση: αφαίρεσε το καραμελόχρωμα από τη φόρμουλα του αναψυκτικού, ώστε να μην έχει το γνωστό καφέ χρώμα.

Όπως σημειώνει ο συγγραφέας του βιβλίου «For God, Country and Coca-Cola», Mark Pendergrast, η Coca-Cola κατασκεύασε και ένα μπουκάλι που να μην μοιάζει με το δικό της, λευκό καπάκι, ακόμη και το κόκκινο αστέρι, κάνοντας τη συσκευασία Soviet-friendly. Η συσκευασία φτιαχνόταν σε μια εργοστασιακή μονάδα σε ευρωπαϊκό έδαφος, από την εταιρεία «Crown Cork and Seal» στις Βρυξέλλες, και έφτανε μέσω του εδάφους της Αυστρίας, που τότε ήταν υπό τον έλεγχο των Συμμάχων (ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας) και εν μέρει της ΕΣΣΔ, ως ενδιάμεση ζώνη.

Ο ίδιος ο Ζούκωφ εξασφάλισε στα φορτηγά της Coca Cola εύκολη και αδιατάρακτη είσοδο στο Σοβιετικό έδαφος, χωρίς την τεράστια γραφειοκρατία που αντιμετώπιζε όποιο «δυτικό» προϊόν ήθελε να φτάσει στην ΕΣΣΔ.

Το πρώτο φορτίο λευκής Coca Cola που έφτασε στον πυρήνα του κομμουνιστικού μπλοκ αποτελείτο από 50 κασόνια.

Η πρώτη αυτή παραγγελία ήταν και η τελευταία. Κανένας δεν γνωρίζει τι απέγιναν τα 50 εκείνα κασόνια με τη λευκή Coca Cola, αν παρήχθη ποτέ άλλη σε κάποιο σοβιετικό εργοστάσιο.

Και τα δυο στρατόπεδα (ΗΠΑ και ΕΣΣΔ) τήρησαν σιγή ιχθύος για το θέμα. Είχαν και οι δυο συμφέρον να το κρατήσουν κρυφό.

Η τύχη της λευκής Coca ίσως συμπορέυτηκε με αυτή του εμπνευστή της: Στο τέλος του πολέμου ο Ζούκωφ ήταν ο απόλυτος ήρωας στην ΕΣΣΔ. Και ο Στάλιν είδε στο πρόσωπό του μια σοβαρή απειλή για την ηγεσία του. Μετά από μια διθυραμβική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία για τη νίκη της ΕΣΣΔ στον Β' Παγκόσμιο, ο Ζούκωφ άρχισε να πέφτει σε δυσμένεια. Την άνοιξη του 1946, υπέστη από τον Στάλιν τρεις διαδοχικές ταπεινώσεις: παύση από την αρχηγία του Στρατού, απομάκρυνση από την Ανατολική Γερμανία και μετάθεση στην «ακίνδυνη» Στρατιωτική Διοίκηση Οδησσού.

Επέστρεψε στη Μόσχα μετά το θάνατο του Στάλιν (το 1953) και έγινε υφυπουργός Αμύνης υπό τους Μπέρια - Μαλενκόφ – Χρουστσόφ. Τελικά ήταν ο Χρουστσόφ που απομάκρυνε πλήρως τον Ζούκωφ από την πολιτική και στρατιωτική ζωή της ΕΣΣΔ γιατί (όπως λέει ο ίδιος ο Χρουστσόφ, στα απομνημονεύματά του) φοβόταν μήπως ο Ζούκωφ κάνει πραξικόπημα.

Ο πλέον ισχυρός στρατάρχης του Κόκκινου Στρατού, πέθανε στις 18 Ιουνίου 1974 σε ηλικία 77 ετών και ετάφη στρατιωτικές τιμές στο τείχος του Κρεμλίνου της Μόσχας. Όσο για τη λευκή Coca Cola... πέρασε στη λήθη της ιστορίας και δεν ξαναβρήκε ποτέ έναν τόσο ισχυρό «εραστή» όπως ο Κόκκινος Στρατάρχης.