Υπέρ της χαλαρής νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη το ΔΝΤ

Υπέρ της χαλαρής νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη το ΔΝΤ

Οι εκκλήσεις για αναστροφή της πολιτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ είναι πρόωρες, υποστηρίζει το Ταμείο

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να διατηρήσει μία «σταθερά χαλαρή» νομισματική πολιτική για «εκτεταμένη» χρονική περίοδο, υποστηρίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προβλέποντας πως ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη θα παραμείνει κάτω από τον στόχο της ΕΚΤ.

Στην ετήσια έκθεσή του για την Ευρωζώνη, το ΔΝΤ εκτιμά πως ο πληθωρισμός θα φτάσει φέτος το 1,6% και το 2018 θα επιβραδυνθεί στο 1,5%, κάτω από τον στόχο της ΕΚΤ για πληθωρισμό χαμηλότερο, αλλά κοντά στο 2%. Οι εκτιμήσεις αυτές είναι ελαφρώς βελτιωμένες σε σχέση με αυτές της ίδιας της ΕΚΤ, που προβλέπει πληθωρισμό 1,5% φέτος και 1,3% το 2018.

«Το κόστος μίας μακράς περιόδου χαμηλού πληθωρισμού συνεχίζει να ξεπερνά αυτό μίας προσωρινής αύξησής του», τονίζει το ΔΝΤ, προσθέτοντας: «Οι εκκλήσεις από κάποιες πλευρές για έξοδο από τη νομισματική χαλάρωση είναι επομένως πρόωρες».

Για να ανακάμψει βιώσιμα ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ ενθαρρύνει τη Γερμανία και άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ να πιέσουν για «ισχυρές» αυξήσεις μισθών και τιμών, έστω κι αν αυτό θα μπορούσε να φέρει τον εσωτερικό τους πληθωρισμό κάτω από το όριο του 2% για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Η Γερμανία θα πρέπει επίσης να αυξήσει τις δημόσιες επενδύσεις της, ώστε να ενισχύσει την ανάπτυξη και τις δομικές μεταρρυθμίσεις σε πιο αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης, όπως είναι η ιταλική, υποστηρίζει το ΔΝΤ, επισημαίνοντας πως η Ιταλία και άλλες χώρες με υψηλό χρέος μπορούν να εκμεταλλευθούν την ανάκαμψη για να υλοποιήσουν μεταρρυθμίσεις και να χτίσουν ισχυρά αποθέματα ώστε να είναι προετοιμασμένες σε περίπτωση απρόσμενων αρνητικών εξελίξεων.

Ωστόσο, παρά τις βελτιωμένες προοπτικές, η οικονομία της Ευρωζώνη παρουσιάζει ορισμένες αδυναμίες, ειδικά στον τραπεζικό τομέα, σύμφωνα με το ΔΝΤ, που ζητά να επιταχυνθεί η διαδικασία εκκαθάρισης των ισολογισμών των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια, να τεθούν «φιλόδοξοι στόχοι» για τη μείωσή τους, καθώς και να υπάρξει «μία σταθερή προσέγγιση ως προς το κλείσιμο των προβληματικών τραπεζών».