Φαντάσματα απ’ το παρελθόν του Μόντρεαλ

Μετά το ηλιοβασίλεμα στο δρόμους του Μόντρεαλ, τα φαντάσματα του παρελθόντος της πόλης ζωντανεύουν στους τοίχους της

Μετά το ηλιοβασίλεμα, στους δρόμους των ιστορικών περιοχών του Μόντρεαλ, στο Vieux-Montréal και το Vieux-Port, φαντάσματα από το παρελθόν της πόλης ζωντανεύουν σε προσόψεις κτιρίων.

Η Marie-Josèphe Angélique, μια σκλάβα που κατηγορήθηκε άδικα - και εκτελέστηκε - για το ότι έβαλε φωτιά που έκαψε την πόλη το 1734, μάταια προσπαθεί να ξεφύγει από τις φλόγες. Η κηδεία του φιλάνθρωπου ταβερνιάρη Joe Beef. Ένα ορφανό εβραιόπουλο φεύγει με τρένο για να συναντηθεί με την καινούργια οικογένειά του μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δυο ναύτες σέρνονται στη συνοικία με τα κόκκινα φανάρια της πόλης. Ορφανά να τα υποδέχονται οι Grey Nuns.

Κάθε ένα από αυτά είναι μέρος της Cité Mémoire (Μνήμη της Πόλης), σηματοδοτώντας τα 375α γενέθλια του Μόντρεαλ, του χρόνου. Δέκα εννιά διαφορετικά ταμπλό, ζευγαρωμένα με μια δωρεάν εφαρμογή στο έξυπνο κινητό που επιτρέπει στον χρήστη να έχει πρόσβαση σε μουσική «ένδυση» του καθενός από αυτά και σε αφήγηση της σχετικής ιστορίας (με δυνατότητα επιλογής στα Γαλλικά, Αγγλικά, Ισπανικά και Κινεζικά). Όπως σημειώνει το Hyperallergic, η εφαρμογή είναι απαραίτητη για να αναδειχθεί η δύναμη που έχουν ορισμένες ιστορίες.

Σαν αυτήν της βιβλιοθηκαρίου και συγγραφέως Éva Circé-Côté: ανάμεσα σε γυναίκες από διάφορες εποχές, την ακούμε να «μιλά» για ισότητα και φεμινισμό.

Είναι έργο των καλλιτεχνών σε πολυμέσα Michel Lemieux και Victor Pilon - το ντουέτο έχει εργαστεί και στο γνωστό σε εμάς θέαμα από το Μόντρεαλ, το Cirque du Soleil -, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τον θεατρικό συγγραφέα από το Κεμπέκ, Michel Marc Bouchard, στις αφηγήσεις.

Προς το παρόν, το Cité Mémoire προγραμματίζεται για κάθε βράδυ έως τις 16 Απριλίου του 2017. Σχεδιάζεται να προστεθούν και άλλες προβολές, του χρόνου, και ορισμένα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για πιθανή επέκτασή του σε τέσσερα χρόνια, συνολικά.

Υποκλινόμαστε στην ευφυή, απλή ιδέα. Είναι σημαντικό - και συγκινητικό - να υπενθυμίζεται το παρελθόν της πόλης στην οποία ζούμε (τις όψεις της οποίας δεν καταγράφουν ούτε οι οφθαλμοί ούτε ο εγκέφαλος. Στις περισσότερες περιπτώσεις). Εύγε!