Ξεκίνησε από ένα εργοστάσιο της Θράκης, ως οικοδομικός σάκος. Ταξίδεψε μέχρι τον Πειραιά, όπου μετασχηματίστηκε στα χέρια φοιτητών αρχιτεκτονικής σε δομικό υλικό μιας εφήμερης, αιωρούμενης πόλης. Και κατέληξε να γίνει μια πρωτότυπη τσάντα χειρός.
Πρόκειται για τη «Salty Bag», μια νέα σειρά τσαντών και το μοντέλο που σχεδιάστηκε ειδικά για το φετινό «TEDxAthens».
Έχοντας ως σταθερό άξονα την καινοτομία, οι διοργανωτές του «TEDxAthens» απευθύνθηκαν φέτος στους ιδρυτές της «Salty Bag», της πρώτης ελληνικής εταιρείας επαναχρησιμοποίησης υλικών, για να παράγει τις τσάντες των συμμετεχόντων στο συνέδριο. Οι δημιουργοί της εταιρείας «Salty Bag», δηλαδή ο Στρατής Ανδρεάδης, ο Σπύρος Ντάικος και η Χρύσα Χαλικιοπούλου, αναζητώντας το πρωτότυπο υλικό που θα αποτελέσει την τσάντα κατέληξαν στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στο φεστιβάλ πειραματικής αρχιτεκτονικής «HELLAΣΤΟCK», τον περασμένο Σεπτέμβριο στο λιμάνι του Πειραιά.
Στο πλαίσιο του φεστιβάλ, φοιτητές και νέοι αρχιτέκτονες δημιούργησαν στο λιμάνι μια αιωρούμενη πόλη με δρόμους, σπίτια και έπιπλα από σκαλωσιές, σχοινιά και οικοδομικούς σάκους. Βασικό στοίχημα των φοιτητών Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ, που ανέλαβαν τη διοργάνωση ήταν η πόλη τους να είναι εφήμερη, οπότε μετά τη λήξη του φεστιβάλ, ο χώρος επανήλθε στην πρότερη μορφή του και το μοναδικό του αποτύπωμα ήταν τα συμπεράσματα της διοργάνωσης.
Έτσι, τα 5.000 τμ υλικού οικοδομικών μεγασάκων, που παρήγαγε εργοστάσιο στη Θράκη για τους σκοπούς του «HELLAΣΤΟCK», παραδόθηκαν από τους φοιτητές στην πρώτη ελληνική εταιρεία επαναχρησιμοποίησης υλικών «Salty Bag», για να αποτελέσουν πρώτη ύλη για κάτι εντελώς νέο. Έπειτα από την πρόσκληση των διοργανωτών του «TEDxAthens», η αιωρούμενη πόλη μετατράπηκε τελικά σε τσάντα χειρός με σήμα κατατεθέν το γράμμα «C», που παραπέμπει στο μότο του φετινού «TEDxAthens», «C for Conclusions».
«Όταν ήρθαμε σε επαφή με τους φοιτητές από το τμήμα Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ που μετείχαν στο φεστιβάλ "HELLAΣΤΟCK", η τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία του υλικού μάς κέρδισε από την πρώτη στιγμή, εξάπτοντας τη φαντασία μας» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Χρύσα Χαλικιοπούλου.
«Με αυτή την κίνηση θέλαμε να τονίσουμε, όπως γίνεται και μέσω κάθε τσάντας της εταιρείας μας, την ιστορία του υλικού δίνοντας έμφαση στην επαναχρησιμοποίηση των υλικών» προσθέτει η ίδια.
Οι τσάντες «Salty Bags» ξεκίνησαν την πορεία τους πριν από περίπου ενάμιση χρόνο στην Κέρκυρα από τρεις νέους Έλληνες με διαφορετικό αντικείμενο απασχόλησης: τον ιστιοπλόο Στρατή Ανδρεάδη, τη σχεδιάστρια Χρύσα Χαλικιοπούλου και τον οικονομολόγο, Σπύρο Ντάικο. Ο στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν μια σύγχρονη μεταποιητική επιχείρηση, βασισμένη στην επαναχρησιμοποίηση των υλικών. Σύντομα διαπίστωσαν ότι τα παροπλισμένα ιστιοπλοϊκά πανιά είναι εξαιρετικό υλικό που θα μπορούσε να μετουσιωθεί σε τσάντες, σάκους ταξιδιών και άλλα αντικείμενα.
Σκιαγραφώντας το προφίλ της εταιρείας, η Χρύσα Χαλικιοπούλου επισημαίνει: «Είμαστε μια εταιρεία upcycling- μας αρέσει να επαναπροσδιορίζουμε την έννοια του απορρίμματος. Ο όγκος του υλικού που σώσαμε από τα σκουπίδια ή την ανακύκλωση σε υποδεέστερα υλικά με επιπλέον ρύπανση για το περιβάλλον, αλλά και πολύ περισσότερο η φανταστική ιστορία πίσω από αυτό, είναι αυτά που μας έδωσαν έμπνευση».
«Πάνω και πέρα από όλα, για εμάς σημασία έχει όχι μόνο να προστατεύουμε το περιβάλλον, αλλά και να επιστρέφουμε κάτι στην κοινωνία που δραστηριοποιούμαστε. Η βασική έννοια που μας αντιπροσωπεύει είναι το upcycling, το οποίο περιφραστικά μπορεί να εξηγηθεί ως η προσπάθεια να δώσουμε ζωή σε ένα απόρριμμα, “εξελίσσοντάς” το σε κάτι χρηστικό, και όχι απλά να το ανακυκλώσουμε. Επίσης, να το "μεταμορφώσουμε" σε ένα προϊόν που έχει ιστορία και μπορεί να αποκτήσει και νέα ιστορία από αυτόν που το αγοράζει», συμπληρώνει ο Σπύρος Ντάικος.
Η ιστορία μιας χειροποίητης τσάντας «Salty Bag» ξεκινά από τη στιγμή, που οι τρεις δημιουργοί προμηθεύονται ιστιοπλοϊκά πανιά, είτε από ιστιοπλόους είτε από κάδους απορριμμάτων σε μαρίνες σκαφών. Πρόκειται για αντικείμενα που έχουν εμποτιστεί από την αρμύρα της θάλασσας, έχουν ζήσει μαγικά ηλιοβασιλέματα, χειμερινές φουρτούνες και συγκλονιστικούς αγώνες και τώρα έχουν μια δεύτερη ευκαιρία «ζωής» ως πρωτότυπες τσάντες, κρατώντας βέβαια πάντα την ουσία του ταξιδιού στο DNA τους.
«Τις περισσότερες φορές, ο άνθρωπος που μας παραδίδει το πανί, μας διηγείται την ιστορία του, την οποία και καταγράφουμε, ενώ στη συνέχεια κάνουμε και μια μικρή έρευνα για να έχουμε όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Η διαδικασία της καταγραφής είναι για εμάς ιδιαίτερα σημαντική, γιατί αναπόσπαστο κομμάτι της τσάντας είναι η ιστορία που τη συνοδεύει, η δυνατότητα να δώσουμε νέα ζωή και νέες ευκαιρίες σε αυτά τα πανιά να ξαναζήσουν» υπογραμμίζει ο Στρατής Ανδρεάδης.
Η διαδικασία παραγωγής της τσάντας διαρκεί από τρεις έως πέντε μέρες. Αφού γίνει η απαραίτητη καταγραφή, τα πανιά πλένονται μέσα από μια ειδική διαδικασία και στη συνέχεια κόβονται και ράβονται στο χέρι. Στη συνέχεια οι τσάντες παίρνουν το όνομά τους από ναυτικά μέρη της Ελλάδας. Κάθε νέος κάτοχος μιας τσάντας ενημερώνεται για την ιστορία της με ειδικό βιβλιαράκι, ενώ οι ιστορίες αναρτώνται και στο διαδίκτυο.
Η επιχειρηματική ιδέα των δημιουργών της «Salty Bag» έχει εξάλλου και ένα κοινωνικό σκοπό, αφού μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις συγκεκριμένων μοντέλων θα διατεθεί για να στηριχθεί η συμμετοχή τριών ελληνικών ομάδων στους Ολυμπιακούς του Ρίο: των Σοφίας Μπεκατώρου- Κώστα Τριγκώνη, Γιάννη Μιτάκη και Παύλου Καγιαλή-Παναγιώτη Μάντη.
Εξάλλου, επόμενος στόχος της ομάδας είναι να ανοίξουν τα φτερά τους στις αγορές του εξωτερικού, καθώς ήδη το 1/3 των πωλήσεων στο ηλεκτρονικό τους κατάστημα γίνεται από άτομα που ζουν εκτός Ελλάδας.
Πηγή: ΑΜΠΕ
