Πώς θα αποκτήσει πρόσωπο ο νεκρός της Αμφίπολης

Μέσα από 2.300 χρόνια ο νεκρός της Αμφίπολης θα ζωντανέψει ξανά.

Όχι μόνο χάρη στις ανθρωπολογικές εξέτασεις και τις αναλύσεις DNA στις οποίες θα υποβληθεί το σκελετικό υλικό του.

Η επιστήμη επιτρέπει στις μέρες μας και την ανάπλαση του προσώπου του και μας επιτρέπει να κοιτάξουμε κατάματα έναν αρχαίο Μακεδόνα.

"Δεν έχω δει το σκελετό που βρέθηκε στην Αμφίπολη. Ξέρουμε όμως ότι το κρανίο του είναι σε καλή κατάσταση. Το στοιχείο αυτό επιτρέπει την ανάπλασή του. Αυτή τη στιγμή διερευνούμε αν υπάρχει η διάθεση το επιστημονικό πρόγραμμα να πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα", σημειώνει στην εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" ο καθηγητής του Εργαστηρίου Ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Μανώλης Παπαγρηγοράκης.

Ο κ. Παπαγρηγοράκης είναι ο "πατέρας" της Μύρτιδας. Πρόκειται για το 11χρονο κορίτσι της εποχής του Περικλή, που ανέκτησε και πάλι το πρόσωπό του, περίπου 2.500 χρόνια μετά το θάνατό του, κάτι που συνέβη την εποχή του λοιμού των Αθηνών, δηλαδή μεταξύ 430 και 426 π.Χ.

Η ανάπλαση γίνεται με βάση τα ανατομικά χαρακτηριστικά του κρανίου. "Προσδιορίζεται ο όγκος και το μέγεθος των μυών του προσώπου από τις καταφύσεις τους. Στα παιδιά, ο προσδιορισμός αυτός είναι πάρα πολύ δύσκολος. Στους ενήλικες, είναι πολύ πιο εύκολος γιατί υπάρχουν πολύ πιο αδρές καταγραφές των μυών στις καταφύσεις".

Μετά τη χαρτογράφηση των μυών ακολουθεί το δεύτερο στάδιο της ανάπλασης. "Οι μύες, ο όγκος και το μέγεθός τους προσδιορίζονται στο κρανίο με ξύλινες πινέζες. Στην περίπτωση της Μύρτιδας το πρόσωπο προσδιορίστηκε από 26 μυς. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές. Εμείς ακολουθούμε τη μέθοδο του Μάντσεστερ, με την οποία ο Μπρακ ανάπλασε το πρόσωπο του Φιλίππου Β'", σημειώνει ο κ. Παπαγρηγοράκης.

Ο γνωστός καθηγητής εργάζεται επάνω στην ανάπλαση δύο ακόμη κρανίων. Το πρώτο ανήκει σε ένα κορίτσι, την Αυγή, όπως συμβολικά ονομάστηκε. Εντοπίστηκε στο σπήλαιο της Θεόπετρας, στην Καλαμπάκα και χρονολογείται στο 7.000 π.Χ.

Το δεύτερο ανήκει στην Ηδύλη, εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Βόλου και χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ.